Din que o que funciona é mellor non tocalo. Pero quixemos darlle unha volta máis a esta frase feita, o que funciona hai que repetilo. E é que na ida metemos nun grupo de WhatsApp a Gonzo e Touriñán -un grupo que aínda existe- para falar do derbi no partido de ida. Para o da volta démoslle descanso aos dous protagonistas anteriores, collendo así o relevo Javier Veiga e Susana Seivane.
Non tivera a oportunidade de entrevistalos anteriormente, pero si de velos en directo. A Javier Veiga hai moitos anos na sala Galileo Galilei de Madrid, nun Club da Comedia se non recordo mal. A Susana Seivane, pola súa banda, púidena ver en directo nunha das xuntanzas que facían anteriormente as peñas en Sada grazas á Peña Ribera. Así que as ganas de ter a estes dous contendentes xuntos eran máximas.
A primeira pregunta, despois dos correspondentes saúdos, era obrigada. O primeiro recordo dun derbi, unha pregunta á que Susana respondeu de inmediato. “Bueno, eu ante todo teño que dicir que son patética para acordarme das datas, goles, faltas, penaltis etc. do que vos acordades todos vós, pero recordo que me levou o meu pai a Riazor, haberá uns 24 anos pode ser? E flipei! Eu estaba namorada daquel Súper Depor que nos facía gozar a todos os coruñeses, galegos, mesmo me atrevería a dicir que aos vigueses. Flipei do ambiente, do xogo, de estar en Riazor por primeira vez, do equipo, de velos por primeira vez. Fora ou máximo! Agora, nin idea do resultado, claro”.
Javier Veiga, pola súa banda, tomouse un pouco máis de tempo para responder, pero tamén o fixo punto por punto. “Eu recordo ao meu avó Evaristo moi cabreado por un derbi q perdera o Celta en Balaídos. Ano setenta e pico. Cando eu era un neno e ou Celta vivía instalado no ascensor entre primeira e segunda. E o depor máis ou menos igual (pero algún piso máis abaixo…). En realidade o meu avó Evaristo sempre estaba cabreado, pero co tema do Celta xuraba en arameo… O meu avó foi ou primeiro celtista da familia, pero non estou de todo seguro se lle gustaba tanto ir a Balaídos porque era futboleiro, ou por pasar unha tarde á semana cos amigos celtistas sen discutir coa miña avoa q aínda tiña peor xenio ca el”.
Coas espadas en todo o alto, había que aproveitar para seguir preguntando antes de que decidisen falar entre eles por privado e prescindir do preguntón do grupo. Tocaba falar de goles, así que lles preguntei polo que máis celebraron, co que máis vibraron. E Susana de novo tíñao claro, “pero por favor! O do Djalminha!!!”. Unha pregunta que aproveitou Javier Veiga para meter xa algunha pulla, “eu nisto vouno ter máis fácil, porque teño máis onde escoller…”. Tras as risas polo grupo e un “non será para tanto” de Susana, que acompañou de “podes dicir 3 ou 4 se queres que nunca excederán a aquel maxistral de Djalma”, Veiga contraatacou. “En realidade é máis difícil, porque son tantas obras d arte, q é difícil quedar só con un”.
A partir deste momento, empezaron as “hostilidades” en forma de imaxes. Mellor que narralo, é velo.
E é que dunha simple pregunta con eles, terminaba nun diálogo entre dous afeccionados do Deportivo e Celta. Buscando o pique, desde a deportividade. Así que só lles deixei caer a quen vían favorito para o derbi, e aí empezou todo.
Susana Seivane: Sendo obxectiva o favorito é o celta pero non sempre gañan os favoritos
Javier Veiga: Joer, si queres ser imparcial non preguntes esas cousas…
Susana Seivane: E imos gañar nos, Xa o veredes
Susana Seivane: Jajaja
Javier Veiga: Eu do q estou seguro é d q somos favoritos d xogar mellor… Despóis no fútbol non sempre gana o mellor
Susana Seivane: Tedes días…
Javier Veiga: Eso tamén é certo
Susana Seivane: Non se pode xeralizar así desa maneira
Susana Seivane:
Javier Veiga: A ver, poder pódese, o q pasa q da rabia
Susana Seivane: Jajajajaja
Susana Seivane: Eu poderia xeralizar mais pero non quero facer leña do árbol caído
Javier Veiga: Cómo caído si estamos quintos…!!!
Javier Veiga: Caídos andades vos q cómo non teñades coidado
Susana Seivane: Pois como vos caiades dun quinto mal vos vexo
Susana Seivane: Bueno tivemos tempos mellores pero non esta TODO dito ainda
Javier Veiga: Conste q eu non quero q baixe o depor
Javier Veiga: Con q quede un por debaixo do celta, váleme
Susana Seivane: Igual que tampouco estaba todo dito cando baixaste a segunda e anos de sudor vos levou subir
Susana Seivane: Jajajajaja
Susana Seivane: Bueno eu tampouco quero que baixe o celta. Teño que recoñecer que toooodos os anos que estivestes en segunda, a liga foi moito mais aburrida
Javier Veiga: En anos en segunda por ahí andamos
Susana Seivane: A última vez que baixamos so estivemos en segunda unha temporada, vos cantas?
Javier Veiga: Ando mal d memoria
Susana Seivane: Jajajajajajaja
Susana Seivane: Para o que che interesa
Javier Veiga: Tamen hai q reconocer q este ano estades facendo cousas moi ben. Por exemplo, en empates, ides de primeiros
Susana Seivane: Si, e perdido xa levades vos dous máis ca nos
Susana Seivane: Perdidos levades
Susana Seivane: (Maldito corrector)
Javier Veiga: O corrector é do celta
Susana Seivane: Jajaja, debe ser. Xa que dis eso dos empates, hai un dito que me gusta moito que é “con moitas gotas de cera faise unha gran vela”
Javier Veiga: Miña abuela decía, máis vale poucos moitos q poucos moitos
Susana Seivane: Eso está mal
Susana Seivane: Será que mais vale moitos poucos que poucos moitos
Susana Seivane: Non?
Javier Veiga: Tes razón
Javier Veiga: O corrector
E como non podía ser doutra forma, houbo porra e tamén houbo aposta. Sobre o primeiro, Susana aposta por un 1-2 mentres que Javier Veiga queda cun 4-1. Tamén conseguín que houbese pique entre eles, pero isto revelarémolo despois do partido. Iso si, tentou Susana propoñerlle a Javier algo con tatuaxes polo medio, pero non terminou de callar.
Aproveitei a ocasión para preguntarlles que se lles viña á cabeza se lles preguntaba por Iago Aspas, que para Veiga son “os dous goles que vai meter o sábado”. Pero para Seivane, “o cabezazo que lle deu a Marchena e a que liou co seu compi Hugo Mallo, aínda que despois, todo hai que dicilo, pediron perdón. Nos derbis “quentiños” os futbolistas son os primeiros que deben dar exemplo de bo rollo e que ou derbi se convirta nunha boa festa que é o que queremos a maioría”.
Este tema deixou paso ao “derbi limpo” que pediron os nosos dous entrevistados. De feito, acuñouse un novo termo neste grupo de WhatsApp grazas a Javier Veiga. “Temos q acuñar o termino cariñodio. Rivalidade amigable”. E con esta rivalidade amigable terminamos outra conversación agradable, moi divertida, que esperamos repetir en vindeiros derbis.
Conversaciones ‘whatsapperas’ con Susana Seivane y Javier Veiga
Dicen que lo que funciona es mejor no tocarlo. Pero hemos querido darle una vuelta más a esta frase hecha, lo que funciona hay que repetirlo. Y es que en la ida metimos en un grupo de WhatsApp a Gonzo y Touriñán -un grupo que todavía existe- para hablar del derbi en el partido de ida. Para el de la vuelta le hemos dado descanso a los dos protagonistas anteriores, cogiendo así el relevo Javier Veiga y Susana Seivane.
No había tenido la oportunidad de entrevistarlos anteriormente, pero sí de verlos en directo. A Javier Veiga hace muchos años en la sala Galileo Galilei de Madrid, en un ‘Club de la Comedia’ si no recuerdo mal. A Susana Seivane, por su parte, la pude ver en directo en una de las juntanzas que hacían anteriormente las peñas en Sada gracias a la Peña Ribera. Así que las ganas de tener a estos dos contendientes juntos eran máximas.
La primera pregunta, después de los correspondientes saludos, era obligada. El primer recuerdo de un derbi, una pregunta a la que Susana respondió de inmediato. «Bueno eu ante todo teño que dicir que son patética para acordarme das datas, goles, faltas, penaltis etc do que vos acordades todos vós ? pero recordo que me levou meu pai a Riazor, haberá uns… 24 anos pode ser? E flipei! Eu estaba namorada daquela super Depor que nos facía disfrutar a todos os coruñeses, galegos, incluso me atrevería a dicir que ós vigueses ? Flipei do ambiente, do xogo, de estar en Riazor por primeira vez, do equipo, de velos por primeira vez… Fora o máximo! Agora, nin idea do resultado, claro ?«.
Javier Veiga, por su parte, se tomó un poco más de tiempo para responder, pero también lo hizo con pelos y señales. «Eu recordo ao meu abuelo Evaristo moi cabreado por un derbi q perdera o Celta en Balaídos. Ano setentaepico. Cando eu era un neno e o Celta vivía instalado no ascensor entre primeira e segunda. E o depor máis ou menos igual (pero algún piso máis abaixo…). En realidad meu abuelo Evaristo sempre estaba cabreado, pero co tema do Celta xuraba en arameo… Meu abuelo foi o primer celtista da familia, pero non estou d todo seguro si lle gustaba tanto ir a Balaídos por q era futbolero, ou por pasar unha tarde á semana cos amigos celtistas sin discutir coa miña abuela q ainda tiña peor xenio Ca él…«.
Con las espadas en todo lo alto, había que aprovechar para seguir preguntando antes de que decidiesen hablar entre ellos por privado y prescindir del preguntón del grupo. Tocaba hablar de goles, así que les pregunté por el que más celebraron, con el que más vibraron. Y Susana de nuevo lo tenía claro, «pero por favor! O do Djalminha!!!«. Una pregunta que aprovechó Javier Veiga para meter ya alguna pulla, «eu nesto vouno ter máis fácil, porque teño máis onde escoller…«. Tras las risas por el grupo y un «non será para tanto» de Susana, que acompañó de «podes dicir 3 ou 4 se queres que nunca sobrepasaran a aquel maxistral de Djalma«, Veiga contraatacó. «En realidade é máis difícil, porque son tantas obras d arte, q é difícil quedar só con un».
A partir de este momento, empezaron las «hostilidades» en forma de imágenes. Mejor que narrarlo, es verlo.
Y es que de una simple pregunta con ellos, terminaba en un diálogo entre dos aficionados del Deportivo y Celta. Buscando el pique, desde la deportividad. Así que solo les dejé caer a quien veían favorito para el derbi, y ahí empezó todo.
Susana Seivane: Sendo obxectiva o favorito é o celta pero non sempre gañan os favoritos
Javier Veiga: Joer, si queres ser imparcial non preguntes esas cousas…
Susana Seivane: E imos gañar nos, Xa o veredes
Susana Seivane: Jajaja
Javier Veiga: Eu do q estou seguro é d q somos favoritos d xogar mellor… Despóis no fútbol non sempre gana o mellor
Susana Seivane: Tedes días…
Javier Veiga: Eso tamén é certo ???
Susana Seivane: Non se pode xeralizar así desa maneira
Susana Seivane: ???
Javier Veiga: A ver, poder pódese, o q pasa q da rabia
Susana Seivane: Jajajajaja
Susana Seivane: Eu poderia xeralizar mais pero non quero facer leña do árbol caído
Javier Veiga: Cómo caído si estamos quintos…!!!
Javier Veiga: Caídos andades vos q cómo non teñades coidado ????
Susana Seivane: Pois como vos caiades dun quinto mal vos vexo
Susana Seivane: Bueno tivemos tempos mellores pero non esta TODO dito ainda
Javier Veiga: Conste q eu non quero q baixe o depor
Javier Veiga: Con q quede un por debaixo do celta, váleme
Susana Seivane: Igual que tampouco estaba todo dito cando baixaste a segunda e anos de sudor vos levou subir
Susana Seivane: Jajajajaja
Susana Seivane: Bueno eu tampouco quero que baixe o celta. Teño que recoñecer que toooodos os anos que estivestes en segunda, a liga foi moito mais aburrida ?
Javier Veiga: En anos en segunda por ahí andamos
Susana Seivane: A última vez que baixamos so estivemos en segunda unha temporada, vos cantas?
Javier Veiga: Ando mal d memoria
Susana Seivane: Jajajajajajaja
Susana Seivane: Para o que che interesa
Javier Veiga: Tamen hai q reconocer q este ano estades facendo cousas mi ben. Por exemplo, en empates, ides de primeiros
Susana Seivane: Si, e perdido la levades vos dous mais ca nos
Susana Seivane: Perdidos levades
Susana Seivane: (Maldito corrector)
avier Veiga: O corrector é do celta
Susana Seivane: Jajaja, debe ser. Xa que dis eso dos empates, hai un dito que me gusta moito que é «con moitas gotas de cera faise unha gran vela»
Javier Veiga: Miña abuela decía, máis vale poucos moitos q poucos moitos
Susana Seivane: Eso está mal
Susana Seivane: Será que mais vale moitos poucos que poucos moitos
Susana Seivane: Non?
Javier Veiga: Tes razón
Javier Veiga: O corrector
Y como no podía ser de otra forma, hubo porra y también hubo apuesta. Sobre lo primero, Susana apuesta por un 1-2 mientras que Javier Veiga se queda con un 4-1. También conseguí que hubiese pique entre ellos, pero esto lo revelaremos después del partido. Eso sí, intentó Susana proponerle a Javier algo con tatuajes de por medio, pero no terminó de cuajar.
Aproveché la ocasión para preguntarles qué se les venía a la cabeza si les preguntaba por Iago Aspas, que para Veiga son «os dous goles que vai meter o sábado». Pero para Seivane, «o cabezazo que lle deu a Marchena e a que liou co seu compi Hugo Mallo, ainda que despois, todo hai que dicilo, pediron perdón. Nos derbis «quentiños» os futbolistas son os primeiros que deben dar exemplo de bo rollo e que o derbi se convirta nunha boa festa que é o que queremos a maioria».
Este tema dejó paso al «derbi limpio» que pidieron nuestros dos entrevistados. De hecho, se acuñó un nuevo término en este grupo de WhatsApp gracias a Javier Veiga. «Temos q acuñar o termino cariñodio. Rivalidade amistosa». Y con esta rivalidad amistosa terminamos otra conversación agradable, muy divertida, que esperamos repetir en venideros derbis.